sábado, 13 de marzo de 2010

The President Habichuela está nas verzas


Unha vez o president Habichuela (Habi, en diante), enterado de que o Papa ía vir a Galicia, apareceu no Vaticano - previo pago de audiencia coa súa Santidade- para presentarlle á súa noiva e informarlle do que era iso do Camiño de Santiago. Alí comezou o seu camiño cara as verzas.
Habi quedou abraido co coñecemento que tiña o Papa da Galicia, aquel país herdeiro da grande provincia romana da Gallaecia, orixe do axustizado Prisciliano, dirixente dunha herexía que buscaba a pureza do cristianismo aló polo século IV.

Habi non podía crer que o Papa soubera que Galicia tiña unha lingua propia; o galego, idioma amasado, cocido e espallado nun antigo reino que fundaron os suevos nos inicios do século V. O Primeiro Reino de Europa, o "Galliciense Regnum", segundo Gregorio de Tours (539-594). Segundo San Isidoro de Sevilla, o Regnum Sueborum durou exactamente 167 anos, e foi o primeiro reino dos pobos chamados bárbaros en abrazar o cristianismo.

Habi non saía do seu asombro, todo isto dicíallo un camareiro de hotel na imperial Roma. Aquel home explicáballe que en Italia estudábase a historia do Imperio Romano e, Gallaecia era a última provincia romana cara a posta do deus solar, Xúpiter, que dende as súas costas os crentes podían ver ao seu deus deitarse. Naquel océano tiña o deus a súa morada.

De volta na Galicia, Habi ten un novo sobresalto, un alto cargo do goberno central, envíalle unha carta en galego, un dirixente do goberno de Espaaña, escribindo en idioma de aldea, un insulto, unha falta de respecto a un dirixente que coma o seu ben querido Asnar, pretende a presidencia do reino de Espaaña a través dunha comunidade autónoma.

Mais Habi vai recibir outra sorpresa máis, un camareiro dun hotel de Roma, está ao teléfono.
- Oíches tu, sonche o camareiro que che falaba en castellano no hotel de Roma, faime o favor, dille ao fillo de Lucindo, o de Dena, de parte de Rois, o fillo de Servando, o carpinteiro de ribeira, que Desván de los Monjes e Toro non existen, que se chaman Sobrado dos Monxes e Touro, que vos paso moita vergonza aquí, que entre tanto romano, inglés, francés, chino, australiano, etc.. enterado, non paran de rirse de min co conto do faiado e o torito bravo. Seica estades nas verzas ou que!

Ata sempre e bo proveito. gonzos@latinmail.com