Santa María de Sacos (S. XII) na Vila de Riba no curso medio do val do Lérez é un exemplo de sincronismo coa simboloxía ancestral da comarca, a cruz celta, sobre un can ou porco bravo?, preside o templo.
Na porta principal tímpano reutilizado coa chamada cruz de Bran.
Cara o mar nos petroglifos da Portela das Laxes en Viascón de novo a Cruz de Bran, a esvástica e os labirintos.
Segundo Caridad Arias, Bran (Baran) ou Branno é o nome dado á divinidade suprema celta que representa o sol no ocaso, o sol nocturno. Na tradición celta irlandesa corresponde a Dagda "o bo Deus". O seu paralelo greco-latino máis cercano é Crono.
Son todos eles distintas versións da divinidade suprema preclásica do ámbito cultural europeo e norteafricano, posiblemente procedentes xa da cultura megalítica, asimilada polos indoeuropeos a título de divinidade subterranea ou infernal.
Bran ten en gaélico o significado de corvo ave estrechamente relacionada coa divinidade solar no mito celta e xermánico.
Dende a Portela das Laxes, tiñamos unhas extraordinarias postas de Sol, agora a construcción dunha nave industrial oculta gran parte do val do Lerez, unha mágoa.
Os autores destes petroglifos deberon adorar ao deus solar dende estas laxes, sobrecollidos pola paisaxe do solpor galego.
Ata sempre e bo proveito, anoshistoria1@gmail.com
Bibliografía:
CARIDAD ARIAS, j. Toponímia céltica de Galicia, Deputación Provincial de Lugo. Lugo, 2006.
Ningún comentario:
Publicar un comentario